Makale
İnsan Eksiktir, Aşk Tamam Eder
Bekle dost kapısın sadık kul isen
Gönüller tamir et ehl-i dil isen
Sevda çölünde Mecnun değilsen
Ne Leyla'yı çağır ne çölü incit
Aşık Hüdai
İnsanoğlu eksik doğar; temiz, saf ama eksik. İlk olarak anne tamamlar onu, o yüzden en büyük minneti anneyedir insanın. Önce sütüyle ve hizmetiyle bağına basar, sonra sıcak nefesi ve merhametiyle tamam eder. Çocuk yüreğinin ilk aşkı, cenneti ayakları altına serilen bu sevda çölünün ilk bekçisidir anne.
Sonra baba tutar elinden çocuğun, korur kollar, gözetir, kuşatır. Bir dağ gibi durur ardında, en zor anlarının kapısı. Ne zaman başı sıkışsa eksiğini tamam eder evladının, güvenli bir liman olur. Aşk mevsiminin ikinci durağı, babadır.
Derken gençlik çağı, kanun deli aktığı zamanlar, okul yılları, karşı cinsin cazibesini fark eder insan, eksikliÄŸin diÄŸer adını keÅŸfeder; adı aÅŸk. DiÄŸer aÅŸkları gölgede bırakan bir fırtınadır bu. DiÄŸerleri bir saÄŸanaksa bu tutulan "tufan", diÄŸerleri rüzgârsa bu esen "tayfun". Ömrünün bundan sonraki seferini belirleyecek en önemli safhasıdır, adı aÅŸk. İnsanlık tarihinin en kadim meselesidir. Âdem ve Havva'dan miras...
Erkek kadınla, kadın erkekle tamam olur, bütün kadim kültürler böyle söyler. Bu hem cinsel anlamda böyledir hem de ruhsal anlamda. Erkek ve dişi birbirini tamamlar. Günümüzün eşitlikçi söylemlerine aldanmayasın sevgili okur. Kadın erkekten eksiktir, erkek ise kadından. Evlilik onları tamam eder. Başlığımız her ne kadar "aşk" olsa da benim aşktan kasıtım, sevgidir. Masalların anlattığı aşk, çok az kişiye nasip olur. İyi mi olur? Ondan çok da emin değilim. Ama sevginin iyi geldiği onlarca insan tanırım. Sizin de vardır etrafımızda, aynı yastıkta kocamış sevgiyle çarpan koca yürekler.
Biz ona aÅŸk diyelim, siz sevgi anlayın. İnsanın en önemli eksiÄŸidir demiÅŸtik. İnsanın sükûnet bulduÄŸu limandır maÅŸuk. Elbette burada dikkat etmemiz gereken en önemli konu, doÄŸru kiÅŸiyi bulmak olarak önümüze çıkıyor. Peki, nasıl bulmalı? Modern zamanlarda elektrik almak diye bir tabir icat edildi. Aslında çok da yanlış deÄŸil sanki. Ama sevgili okur, elektrik dediÄŸin bazen kısa devre yapar, yakar tarumar eder, bazen de yüksek voltajlı olur, adaptöre ziyan verir, dikkat etmek lazım. Sonra bunun doÄŸru akımı var, alternatif akımı var, ne bileyim barajdan çıktığı gibi prize gelmiyor ki meret. Hülasa her aletin alacağı voltaj da farklıdır haddi zatında. Yoksa maazallah devreleri yakar. Dedik ya, genç insanın kanı deli akar, mıknatısın cazibesine kaplan demir tozları gibi kapılır, savrulur, hevâyı aÅŸk sanır, teması sevgi. EksiÄŸini tamam edeyim derken, maazallah olanı heder eder.
Somuna uygun vida bulmak elzemdir. Yoksa zorlarsan yatak yalama olur. Yalama olan ilişkiden de kimseye hayır gelmez, hiçbir eksiği tamam etmediği gibi mevcut olanı da tarumar eder. Nikahta keramet vardır, derler. Keramet nikahta değil, eksikleri tamam eden aşktadır. Peki, "Aşk nedir?" dersen, öncelikle ahlaktır derim. Aşka doğru anlam yükleyen ahlak, eksik parçasını arayan asil ruh. Eşinde ev, araba ve makam aramaz; doğru söz arar, harama uzanmayan temiz bir el, kıbleye yönelmiş bir temiz alın. Sonra insanın kendi aynasında parlayan güzelliğin yansıması. Leyla'nın çirkin bir kız olduğu rivayet edilir. Mecnun'a sorulur. "Sen bu çirkin Leyla'nın nesine vuruldun?" diye. "Siz ona bir de benim gözümle bakın" der, Mecnun. Demek ki maşuk dört başı mamur, moda dergilerinden fırlamış bir zamane ikonu değil, aşığına hoş gelenidir. Onu güzel bulur, aşık da maşukuna metfun, gerisi önemsiz. Sonrası sabır ve nezakettir. Hayatın inişinde ve çıkışında sevgiyle bağlanan ruhları, örseleyen dış etkenlere karşı nezaket ve sabır zırhları korur.
Önce aşka sonra bu zırhlara sahip olmayan kişi, çöl yolculuğuna çıkmasın diyor Aşık Hüdai. Yoksa çöl incinir ki, çöl hayattır. Hayatın sahibi incinir. Sonra ve nihayet hem kendi incinir hem de Leyla'yı incitir. Bunun adı ayrılıktır, aşk olmaz.
Peki Mecnun Leyla'sına, Leyla da Mecnun'a kavuştu da tamam oldu mu insan?
Elbette hayır. Dedik ya sözün başında, insanoğlu eksik yaratılmıştır. Sadece önemli bir yara şifa bulmuş, mühim bir açık tamam olmuştur. İmtihan, bir ömür boyu eksikleri tamamlama çabasıdır. Varlık sebebi olarak her daim sınanır insan, bir çukur açılır ve o çukur (eksik)un tamamlanması beklenir. Her eksik tamamlandığında biraz daha olgunlaşır insan, bu bir kemal yolculuğudur. Son nefeste tamam olur.
Kemal yolculuÄŸunun ilk adımı aÅŸk ise ikinci adımı haddini bilmektir. Çünkü haddini bilen kendini bilir denmiÅŸtir. Sonrasındaysa eksiÄŸinin farkında olmak ve onu tamamlama gayretinde mesafe almaktır. KardeÅŸini kendi nefsine tercih etmektir. Yaratılanı, yaratandan ötürü hoÅŸ görmektir. Haramdan yüz çevirmek, şüpheli ÅŸeylerden uzak durmaktır. Hülasa her adım bir kemal durağıdır. Kemal dediÄŸimiz ham insanın olgunlaÅŸma sürecidir. GeçtiÄŸimiz yüzyılda yaÅŸamış NakÅŸi büyüklerinden Mehmet Zahit Kotku Efendi’nin deyimiyle, “Her meyvenin olgunu makbul olduÄŸu gibi insanın da olgunu makbuldür”. Onlar salihler ve salihalar diye tesmiye olunur.
Mehmet Bulayır
Not: Bu makale, “Muhal ile Mümkün arasında” adlı eserden iktibas edilmiÅŸtir.
Henüz yorum yapılmamış.