Makale
Bu Dağlıca için de marş besteleyip düğünlerde çalacak mısınız?
21 Ekim 2007 günü saat 00.20'de Hakkari'nin Yüksekova ilçesine baÄŸlı DaÄŸlıca Köyü'nde bulunan TSK Kamando Taburu, Irak’tan giren 200 PKK’lı tarafından basıldı. Baskında 12 asker hayatını kaybetti, 8 asker esir alındı. Esir askerler günlerce PKK tvlerine çıkarılıp konuÅŸturuldu.
Baskından 1 hafta sonra PKK militanlarından oluÅŸan Koma Awazên Çiya grubu baskın için Oramar (DaÄŸlıca’nın original Kürtçe adı) Türküsü’nü yaptı.
Yetmedi, türkünün bir de PKK’lıların rol aldığı klibi yapıldı. İçinde keleÅŸ ve mavzer sesleri duyulan türkü o günden beri Kürt düÄŸünlerinin vageçilmez halay müziklerinden biri. Klibi Kürt müzik kanallarında yıllardır dönüyor. Youtube’da 10 milyona yakın kez dinlenmiÅŸ. DTP kongrelerinde, HDP konvoylarında hatta bir keresinde askerlerin de halaya katıldığı bir düÄŸünde çalınmış.
2007’deki DaÄŸlıca baskınının ‘ÅŸerefine’ bestelenmiÅŸ o Oramar Türküsü’nün Türkçe sözleri ÅŸöyle:
“Oramar yüksektir, yayla, vadi ve köydür.
Gerilla toplanmış halaya tutuşmuş.
Arkadaşlar başkaldırdı
Zinar halayın başında.
SavaÅŸ ve cenk ÅŸenliktir...
Gerillanın elindeki kılıçtır
DüÅŸmanın fermanıdır
Gerilla güzel intikam aldı
Üç gün üç gece direndiler.
Çemberi kapatıp bırakmadılar.
Turanlıların pergelini
PeriÅŸan ettiler
Kürdistan'da baÅŸkaldırdı.
Rom'un(Türklerin) tahtını salladılar.
Dünya ya seslerini duyurdular
Gerilla güzel intikam aldı."
Her tarafından ÅŸiddet, militarism, ırkçılık akan bu türkünün çatışmanın diÄŸer tarafında bir karşılığı olmadı hiç. Türk cephesinde parti binalarına, Kürt iÅŸçilere saldıran faÅŸistler çıktı ama 30 yıllık savaÅŸta PKK’ya karşı popular olmuÅŸ bir türkü ya da marÅŸ bestelenmedi. İçinde Kürtlere hakaret edilen, PKK’lıların nasıl öldürüldüÄŸünü anlatan böyle bir türkü eÅŸliÄŸinde düÄŸünlerde halay çekilmedi, horon oynanmadı. Klipleri tvlerde neÅŸeyle döndürülmedi.
Bu 30 yıllık savaÅŸta zaman zaman ırkçı saldırılar, kötü bir dil yükseldi. Ama bunlar marjinal kaldı, savaÅŸ bir Türk-Kürt çatışmasına dönüÅŸmedi. Kürtlere karşı nefret dili kullananlar zamanla marjinalleÅŸti, ayıplandı. Bugün Ahmet Kaya’nın lincine katılmış olmak magazine dünyasında en büyük utançlar, üst üste özür dilenerek izi çıkmayan bir leke.
Bugün 90’lar Türkiye’de ayıplanan, bütün siyasilerin asla dönülmemeli mesajları içinde ancak andıkları bir lanetli dönem. JİTEM, beyaz toros, YeÅŸil’den kimse gururla bahsetmiyor. Kriminalize edilmiÅŸ, kötü hatıralar bunlar. PKK’ya karşı en sert savaşı yürütmüÅŸ, en popular olmuÅŸ paÅŸa Osman PamukoÄŸlu bağımsız girdiÄŸi son seçimlerde İstanbul’dan ancak 15 bin 180 oy alabildi.
Türkiye, bir istiklal savaşı sonrası cumhuriyet kurmuÅŸ, mevcut olanı da dahil bütün anayasalarını yapmış, 70 yıl ülkeyi fiili olarak yönetmiÅŸ ordusuyla hesaplaÅŸtı, darbeler yargılandı, hatta bu hesaplaÅŸmada hukuk dışına bile çıkıldı. Askeri vesayet hem fiilen hem fikren hem de ahlaken geri püskürtüldü.
Ama Kürt cephesinde durum pek parlak deÄŸil. Kürtler tabii ki yek vücut bir kitle deÄŸil. Çok farklı eÄŸilimler, görüÅŸler var.
Ama büyük bir çoÄŸunluk için Oramar Marşı çalınan bir düÄŸünde halay çekmek problem deÄŸil. Tam da PKK iÅŸte bu duyguya karşılık geliyor.
Tabii ki artık bir Kürt orta sınıfıvar, Kürtlerin elinde çok güçlü siyasi, sosyal güçler, sonuna kadar açılmış yollar, katedilmiÅŸ mesafeler, geri dönülmez haklar bulunuyor.
Artık Kürtlerin de kaybedecek çok ÅŸeyi var. Ama bütün bunlara yüzde 13 oya, 80 milletvekiline, bunca barış görüÅŸmesine, müzakereye, Türkiyelilik mesajına ragmen PKK hiçbir makul gerekçe ileri sürmeden bir anda yeniden silahının namlusuna kurÅŸun sürdüÄŸüne, ÅŸehirleri savaÅŸ alanine çevirip, Kürtlerin hayatlarını, kazanımlarını riske attığında karşısında hala sahici bir sorgulama, direnç görmüyor.
Bunun yerine öfkeli Türk laikleriyle “ErdoÄŸan yaptı” demek Kürtlerin büyük bir kesiminin de hala daha çok iÅŸine geliyor.
Ama ÅŸu anda ibre Kürtlerin önünde durmuÅŸ bekliyor. Bütün Türkiye onların kararını bekliyor. Åžu anda savaşı ancak onlar durdurabilir.
PKK’nın son savaşına, serhildan çaÄŸrılarına, canlı kalkan olun taleplerine karşı büyük bir isteksizlik direnç olduÄŸu gözle görülüyor. Ama bu yetmiyor. PKK’nın Kürtler için Türkleri öldürmeye devam etmesine daha net bir yeter sesi bekleniyor.
İki yol var. Ya Türkiye yaÅŸanmayacak bir ülkedir, Türkler Kürdistan’da iÅŸgalcidir, birlikte yaÅŸanmayacak bir halktır ve o yüzden onlarla savaÅŸmak gereklidir.
Ya da burası bütün sorunlarına ragmen ortak vatandır, gelecek Türkiye’dedir, Türklerle birlikte yaÅŸamanın eÅŸit ve adil bir yolu aranacaktır.
Bunun orta yolu artık yok. Arada Türklerden bir kaçını öldürüp varlığımızı hissettirelim diyerek gidilecek yolların sonuna geldik.
EÄŸer yol ikincisiyse buna Türkleri, Türk asker ve polisleri öldürerek ikna etmek mümkün deÄŸil.
Her ölüm haberi mesafeleri açmaktan, uçurumları derinleÅŸtirmekten baÅŸka hiçbir iÅŸe yaramadı, yaramıyor. Her ölüm çözüm isteyenleri sesini kesiyor, çözümü savunduÄŸu eski tweetleri aranıp yüzüne vuruluyor.
Bu psikolojiyi ancak Kürtler deÄŸiÅŸtirebilir. Evlerinin önünde, köylerinde Türk gençlerinin öldürülmesine karşı yüksek sesle ses çıkararak yapabilirler bunu.
“Size insanlığı öÄŸreteceÄŸiz” gibi ırkçılığı yeniden üreten hashtaglerle cenaze toplamaktan insanlık dersi verdiÄŸini zannederek deÄŸil, o insanları öldürmeyereki ölmelerine izin vermeyerek yapabilirler bunu.
2015 yılında daÄŸlardaki komutanlar tarafından yönetilmeye itiraz ederek, verdikleri oylara, siyasetçilerine sahip çıkarak, sokaklarda terör estiren kara gömlekli veletleri evlerine göndererek…
Ve tabii o Oramar Marşını bir daha çalmarak, Türk askererinin ölümü üzerine yeni marÅŸlar bestelemeyerek, o marşın çaldığı düÄŸünlerde halaya kalkmayarak…
TÜRKİYE GAZETESİ
9.9.2015
Henüz yorum yapılmamış.