Hakemsiz Bir Dünya Kuramaz mıyız?

Hükmün-hakimiyetin, mülkiyetin mutlak manada sadece Allah'a ait olduÄŸu gerçeÄŸi mümin bir kimse için asla tartışılamaz.

Yusuf Suresi 40: "Hüküm yalnız Allah'ındır."

Ä°nsan eÄŸer Allah'ın mutlak hakimiyeti-egemenliÄŸine itimat etmiÅŸse bir konuda hükmetme durumunda temel referansı bu ayet olmalıdır.

Ä°nsan nalıncı keseri gibi kendine yontma potansiyeli güçlü (menfaatsever) bir varlık. Ä°nsanın sosyal hayatta ortaya çıkması muhtemel bazı sorunlar konusunda bir hakem arayışı içerisine girmesi son derece normaldir.

Nisa Suresi 58: "Hiç kuÅŸkusuz Allah size, emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiÄŸiniz zaman, adaletle hükmetmenizi emreder. Allah size ne güzel öÄŸüt vermektedir! KuÅŸkusuz Allah, çok iyi iÅŸiten, çok iyi görendir."

Toplumsal hayatta bir çatışma, tartışma, anlaÅŸmazlık söz konusu olduÄŸunda elbette insanlar hukuk normları açısından meseleyi çözecek bir üst hakeme müracaat edebilirler.

Ä°nanmış bir müslüman için El Hakim olan Allah'ın, her ÅŸeye hikmetle hükmeden, her hükmünde hikmet bulunan, hiçbir hükmü bir diÄŸeriyle tenakuz içermeyen ve her hükmü mutlaka insanlara can suyu, hayat membaı olan hükümlere iman etmiÅŸ bir kimse için aslında meseleyi sosyolojik anlamda yine hakem ihtiyacı hissetmeden çözmek de takvanın gereÄŸidir diye düÅŸünüyorum.

EÄŸer insan Allah'ın hakemliÄŸine, hâkim oluÅŸuna inanmışsa onun her an gözetlediÄŸine, bildiÄŸine, haberdar olduÄŸuna, gördüÄŸüne iÅŸittiÄŸine inanmışsa neden kendi cinsinden bir hakem arasın ki? bir ÅŸekilde empati ahlakını kuÅŸanarak, vicdanının sesine kulak vererek bu anlaÅŸmazlığı kolay bir ÅŸekilde halledebilir diye düÅŸünüyorum.

Çözüm yolunu baÅŸaramıyorsa ve bir hakeme ihtiyaç duyuyorsa bu aslında imandaki zaafa iÅŸaret eder.

Bir yerde anlaÅŸmazlık varsa, kuvvetle muhtemel iki taraf ya da bir taraf nalıncı keseri gibi kendisine yontmuÅŸtur sorun büyümüÅŸtür.

Ä°mam Cafer: "Öyle bir mahkemeden korkun ki hâkimi ÅŸahittir. " EÅŸ Åžehid, El Hakim Rabbimizin ÅŸahitliÄŸinde meseleyi sonuca ulaÅŸtırmak varken insanların yana yakıla hakem araması imanda bir problem olduÄŸuna iÅŸaret eder. Çok rahat bir ÅŸekilde adaleti hak ve hukuku gözeterek o sorunu problemi çözebilmeliyiz diye düÅŸünüyorum. Husumetin artmasına, kin ve nefretin bileylenmesine izin vermeden, selam iliÅŸkisini sona erdirecek her hamle ve hareketten kaçınarak, gerekirse biraz karşı taraf lehine feragat ederek, küçük hesapların girdabına girmeden sulh esaslı çözülebilir diye düÅŸünüyorum. Ben hep ÅŸuna inandım, bilmiyorum çok mu iddialı konuÅŸuyorum? (Rabbimiz kaldıramayacağımız imtihanlardan muhafaza etsin diye dua ediyorum.)

Bir yerde eÄŸer iki inanmış insan Allah'ın hakemliÄŸinde meseleyi çözemiyorlarsa imanlarını gözden geçirsinler diyorum.

Çünkü biz hakeme müracaat ettiÄŸimizde hakemin sırtına da büyük bir yük vurmuÅŸ oluyoruz, insanlar arası anlaÅŸmazlıklarda hakemler hiçbir zaman töhmetten beri kalamamışlardır.

Mümin iki kula-tarafa düÅŸen aralarında problem olan meblağı infak ederek hem meseleyi sulh etmek hem hayr iÅŸlemek hem de toplumun (mahkeme-hukuk) sırtına yük vurmamaktır.

Yasin AydoÄŸan