Ramazan Kayan / Aracın amaçlaştırılması

Sanıyorum en ciddi sorumluluk alanlarımızdan biri de yaradılış amacına uygun araç-amaç dengesini kurabilmektir… Çünkü araç-amaç ÅŸaÅŸkınlığı zamanla ciddi çarpıklıkları beraberinde getirecektir…

Önceliklendirmedeki isabetsizlik musibet olarak bize dönebilir… Ehemle mühim yer deÄŸiÅŸtirirseyaÅŸamın denge ve düzeni alt üst olabilir… Kullukta krizin önüne geçmek zorlaÅŸabilir…

Amaçların araçsallaÅŸması, araçların da amaçlaÅŸmasına neden olur…

Gerçeklerin görecelleÅŸtirilmesi, görecellerinde gerçekleÅŸmesine dönüÅŸüverir…

Mutlakların yorumsallaÅŸtırılması, beraberinde yorumların mutlaklaÅŸtırılmasına zemin hazırlar…

AmaçlaÅŸtırılan araçlar, gerçek amaçların süreç içerinde imkânsızlaÅŸtırılmasına sebep olurlar… Amaç aradan kayınca araçların bizi götürmeleri gereken hedeften baÅŸka yere götürürler…

Bu durumda içinden çıkılması zor bir paradoksla karşı karşıya kalır, belki de tanınmaz hale geliriz…

Araç kutsanır, amaç ıskalanır…

En güzel araç bile amaç olmaya baÅŸladığında tüm deÄŸerini kaybeder, amaçlaÅŸtırılan için bir felakete dönüÅŸür… Dahası araçların amaçlaÅŸtırılması zamanla fetiÅŸleÅŸtirmeyi belki de putlaÅŸtırmaya kapı aralayabilir…

Hakikatle baÄŸ kurmak yerine baÅŸka amaçlara hizmet etmek durumunda kalınır…

Amaçtaki bulanıklık hayatın akışı içinde, sistem içinde öÄŸütülme, ehlileÅŸme, muhafazakârlaÅŸma ve de özüne yabancılaÅŸma riski taşıyor…

Yer yer Müslümanların yaÅŸadıkları sendeleme ve sendromların arkaplanındaaraç-amaç iliÅŸkisindeki disiplinlerinin zedelenmiÅŸ olmasıdır…

Araçlar amacın önüne geçince önümüzü göremez olduk…

Ne niyetle yola çıktık? Ne olduk?

Gün geldi araçlarla yetindik, mutlu olduk… Amacı yitirdiÄŸimizin farkında bile olamadık çoÄŸu zaman…

AmaçlaÅŸtırdığımız araçların önce meftunu sonra müridi olmaya baÅŸladık…

Bir defa dünyalıklar biricik amaç haline gelmeye görsün, artık herÅŸey araçlaÅŸmaya baÅŸlayacaktır…

Tüm deÄŸer, kutsal, ilke, ülkü, ölçü, dava, duruÅŸ, çizgi, kıble, kitap hatta din bile…

Düne kadar araç olan parti, vakıf, dernek, sendika, dergâh, tekke, kurum, kuruluÅŸ, STK, kampüs, kamusal alan, medya, sermaye, statü nasıl amaçlaÅŸmaya baÅŸladı…

Mevcudu koruma, kazanımları kaybetmeme adına ilkeler fululaÅŸtı… DeÄŸerler grileÅŸti…

Bidayette araç olarak görülenlerin nihayeti farklı oldu…

Seküler algılar, popüler kültür birçok kutsalı ve deÄŸeri kendisi için bir çıkar aracına dönüÅŸtürmüÅŸ durumda…

AraçsallaÅŸtırılan din deÄŸer üretmiyor, güven vermiyor…

Zaten deÄŸerler skalasında en üst mevkiyi kime tahsis etmiÅŸseniz hayatta amacınızın artık odur… Hep onu fikredersiniz, onu zikredersiniz… Bunun son aÅŸaması Haktan kopuÅŸ, belki de Hakka ihanet olur…

Ä°lkerlerden feragat ederek “ÅŸartlar bunu gerektiriyor”  diyerek deÄŸerlerin dumura uÄŸramasına nasıl razı olabiliriz?

Siyasetçimiz güç elde etmek, iÅŸ insanımız ticaretini büyütmek, akademisyenimiz unvanını yükseltmek, kamudaki konumunu korumak  için kimliÄŸinden ve kriterlerinden ödün veriyorsa hangi amaçtan bahsedebiliriz?

Arzulara ulaÅŸmak için amaçlar kullanışlı bir vasıta haline gelmiÅŸ olmaz mı?

Egemenler tarafından dinin de insanın da araçsallaÅŸtırıldığı bir dünyada duruÅŸumuz ve direncimiz nasıl olacak?

Ä°lkeler temelinde bir hayatı yaÅŸamak ve dava bilinci ile hayata yön vermek durumundayız…

Tüm araçlar daha kaliteli bir kulluÄŸa katkı için olmalıdır… Salih amellerde önümüzü açmalıdır…

Bu din kullanalım diye deÄŸil, tabi olalım diye gönderildi…

Teslim alınan deÄŸil, teslim olunan bir Ä°slam…