Arif Arcan: Yolda Olmak Yazgısı

İçimde, anlatamadığım bir masal, yazamadığım bir öykü, söyleyemediğim bir şarkı var. ‘Bir varmış bir yokmuş’ diye başladığımda, gerisi gelmiyor masalın. Kaf Dağından dönememek gibi. ‘Nemli bir gece idi. Ay puslanmıştı’ giriş satırı, küçücük karartılar halinde yüzlerce buruşturulmuş kağıtta, yolu kesilmiş karıncalar misali şaşkın. Nemli bir gece idi, ay puslanmıştı ve ben son treni kaçırmıştım. Kaçırmış mıydım yoksa gitmek mi istememiştim? Bir yazabilsem öğreneceğim sorunun cevabını.

Kırık dökük notalar çalınır kulağıma, anlamsız cızırtılı güfte dolanır dilime. Ayar tutmaz eski bir radyo hatıralar. Son trenin ardında bıraktığı boşlukta dalgalanan nemli gece ve puslu ay.

Boşlukta dalgalanan ben miyim?

Bir yerlerde olamamak, bir yeri olmamak arasındaki farkı anlayacağım lakin ne masalımı anlatabiliyorum ne öykümü yazabiliyorum ne de şarkımı söyleyebiliyorum.

Eminim bir masalım, bir öyküm bir de şarkım var. Ama nereli ve kim olarak anlatacak, yazacak ve söyleyeceğim, bilmiyorum. Belki de o son tren hiç olmamıştır, kaçırdığım ya da binmek istemediğim…

Yahut kendime kaçtığım zamanlarda çıktığım amaçsız seyahatlerin yol hikayeleri yoldaşım olur. Başı sonu, ardı arkası olmayan hikayeler. Erkenci yaz sabahlarına uyanırım geceden üşümüş. Lakin nerenin gecesinde ve nasıl uyuduğumu hatırlayamam. Uyumuş ve üşümüşümdür. Sadece uyandığımı bilirim, uyandığım uykuları bilmeden. Sabahın serinliğinde yollara düşerim, nerenin sabahıdır bilmeden. Evler geçerim pencerelerinde kuş uykusu, evler geçerim kapılarında kış uykusu, evler geçerim son selamını verip çenesini kapatmış piri fani bir mü’min kimsesizliğine gömülü.

Nerenin yollarına bağlamaktadır bu merak etmediğim yol, duraksamayı saçma hatta gereksiz bulduğumdandır meraksızlığım. Yolda olmak yazgısı, bir evin kapısından süzülerek içeri, rahat bir döşek, sıcak bir yorgan ile sarılıp sarmalanmak çiğ düşmüş sabahlarda ayartıcı bir hayal. Nerelerde kaldın, üşümüşsün; fısıltılı, şefkatli perde perde inen bir ninni gibi. Yoruldum, çok yordu yolda olmak yazgısı.

Arif Arcan