Sosyal Medya

Makale

Yolda Olmak Yazgısı

tarihinde yayınlandı.

Ä°çimde, anlatamadığım bir masal, yazamadığım bir öykü, söyleyemediÄŸim bir ÅŸarkı var. ‘Bir varmış bir yokmuÅŸ’ diye baÅŸladığımda, gerisi gelmiyor masalın. Kaf Dağından dönememek gibi. ‘Nemli bir gece idi. Ay puslanmıştı’ giriÅŸ satırı, küçücük karartılar halinde yüzlerce buruÅŸturulmuÅŸ kağıtta, yolu kesilmiÅŸ karıncalar misali ÅŸaÅŸkın. Nemli bir gece idi, ay puslanmıştı ve ben son treni kaçırmıştım. Kaçırmış mıydım yoksa gitmek mi istememiÅŸtim? Bir yazabilsem öÄŸreneceÄŸim sorunun cevabını.

Kırık dökük notalar çalınır kulağıma, anlamsız cızırtılı güfte dolanır dilime. Ayar tutmaz eski bir radyo hatıralar. Son trenin ardında bıraktığı boÅŸlukta dalgalanan nemli gece ve puslu ay.

BoÅŸlukta dalgalanan ben miyim?

Bir yerlerde olamamak, bir yeri olmamak arasındaki farkı anlayacağım lakin ne masalımı anlatabiliyorum ne öykümü yazabiliyorum ne de ÅŸarkımı söyleyebiliyorum.

Eminim bir masalım, bir öyküm bir de ÅŸarkım var. Ama nereli ve kim olarak anlatacak, yazacak ve söyleyeceÄŸim, bilmiyorum. Belki de o son tren hiç olmamıştır, kaçırdığım ya da binmek istemediÄŸim…

Yahut kendime kaçtığım zamanlarda çıktığım amaçsız seyahatlerin yol hikayeleri yoldaşım olur. Başı sonu, ardı arkası olmayan hikayeler. Erkenci yaz sabahlarına uyanırım geceden üÅŸümüÅŸ. Lakin nerenin gecesinde ve nasıl uyuduÄŸumu hatırlayamam. UyumuÅŸ ve üÅŸümüÅŸümdür. Sadece uyandığımı bilirim, uyandığım uykuları bilmeden. Sabahın serinliÄŸinde yollara düÅŸerim, nerenin sabahıdır bilmeden. Evler geçerim pencerelerinde kuÅŸ uykusu, evler geçerim kapılarında kış uykusu, evler geçerim son selamını verip çenesini kapatmış piri fani bir mü’min kimsesizliÄŸine gömülü.

Nerenin yollarına baÄŸlamaktadır bu merak etmediÄŸim yol, duraksamayı saçma hatta gereksiz bulduÄŸumdandır meraksızlığım. Yolda olmak yazgısı, bir evin kapısından süzülerek içeri, rahat bir döÅŸek, sıcak bir yorgan ile sarılıp sarmalanmak çiÄŸ düÅŸmüÅŸ sabahlarda ayartıcı bir hayal. Nerelerde kaldın, üÅŸümüÅŸsün; fısıltılı, ÅŸefkatli perde perde inen bir ninni gibi. Yoruldum, çok yordu yolda olmak yazgısı.

Arif Arcan

1 Yorum

  1. Mustafa Öner

    Kasım 08, 2025 Cumartesi 11:39

    Ve her ne görmüş her ne yaşamış her ne kadar yorulmaktan yorgun düşmüş olsa da daha ifade edemedikleriyle ve de heybesinde biriktirdikleri yorgunluklarıyla, üfleyen sahibine döner beş duyu kapanınca; hakkında çok az şey bildirilen ruh diyor ona Kitap! Ve selam olsun yolda olana, yolda kalana, yolda yorulana ve de emaneti yolda teslim edene vesselam...

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.