Mustafa Akmeşe: oysa dağılmış dikkat, dağılmış iman demektir

ey dost,

yolun yolcuya öÄŸrettiÄŸi en kıymetli ÅŸeylerden biri de “dikkat”tir.
dikkatini dağıtan neyse hiç fark etmez, kaza sebebidir.
yoldan çıkmaktır iÅŸte, onu derim.

yoldaki her bir iÅŸaret, dikkat sahibi yolcu için bir rehberdir; kiÅŸiyi yolda tuttuÄŸu gibi yanlış yöneliÅŸe engel olur.
dikkat dağınıklığı nedeniyle 
ne acılar yaşar dururuz yolda,
bilmez misiniz..?

ne mi derim?
derim ki dost:
insan, yöneldiÄŸi ÅŸeyin çocuÄŸudur.
kalbin nereye baktıysa, sen oraya benzedin demektir.
iÅŸte bu yüzden dikkat, imanın kardeÅŸidir. çünkü her ikisi de bir yöneliÅŸtir.
iman; kalbin Allah’a dönmesidir,
dikkat de o dönüÅŸün sürekli hale gelmesidir.
onun içindir iÅŸte,
dininde ciddi, kararlı olan adamlar dikkat sahibidir.

ne zaman dikkatimizi kaybedersek, yönümüzü kaybederiz.
ne zaman yönü kaybedersek, imanın içindeki huzur da yavaÅŸça solar.
kalp, dikkatini nereye dikmiÅŸse, ibadet de oraya yönelir.
iman, iÅŸte bu dikkatin Allah’ta sabitlenmesidir.
bir sabitleme ki; rüzgâr esse de, fırtına kopsa da yön deÄŸiÅŸmez.
zira mümin, yönü sabit insandır, istikamet sahibidir.

ama modern zaman, bu yönü dağıtmak için var gücüyle çalışıyor. 
insanlık ailesi olarak darmadağın olduk.
bir bakıyorsun, zihin bir anda beÅŸ yöne bakıyor.
bir bildirim sesi, bir haber baÅŸlığı, bir sahte gündem…
önü arkasını bilmediÄŸimiz haberlerin dağıtıcısı veya okuyucusu, yorumcusu sosyal mecra paylaşımları, dedikodusu derken 
rüzgâr önünde uçuÅŸan yaprak misali olduk, 
kuyruksuz uçurtma gibi iÅŸte. valla! 
o ara 
insanın dikkatini Allah’tan alıp, dağınık bir dünyanın içine serpiyor ve 
oysa dağılmış dikkat, dağılmış iman demektir.. 
kalp bir şeye toplanmadığında, rabbini duyamaz hale geliyor. .

sabah kalktığımızda,
sahi bi söyleyin hele Allah aÅŸkına! 
hangi çaÄŸrıcının sesi gelir kulaklarımıza, ilk nereye bakar, hangi ÅŸeye dikkat kesiliriz?
hangi parametre deÄŸerleri gün boyu kalplerimize ilk deÄŸer, bi söyleyin.
dikkat dağınıklığı esasında ruhsal bir yaradır.
çünkü insan, artık hiçbir ÅŸeye tam olarak yönelmez oldu.
her ÅŸey yarım, her ÅŸey acele, her ÅŸey yüzeysel.
oysa iman; yavaşlık, derinlik ve sabır ister.

aziz kitabın ifadesiyle , gündüzün kiÅŸiyi yoracak, dikkatini dağıtacak iÅŸler olur;
onun için geceleyin huzura gelip 
aziz kitaptan okumak,gündüz dikkatimizi dağıtacak ÅŸeyler için ön almak adına tavsiye edilmiÅŸtir.
ekranlarda, seslerde, görüntülerde 
insanın yönü deÄŸiÅŸtikçe, iç âlemi de deÄŸiÅŸir.
bir bakarsın, göz baÅŸka bir yöne kaymış,
ama kalp de peÅŸinden gitmiÅŸ.
çünkü insanın dikkat ettiÄŸi her ÅŸey,
yavaÅŸça imanına ÅŸekil verir.

ey dost,
dikkat, kalbin ibadetidir.
kur’an,
“görmez misiniz?”, “düÅŸünmez misiniz?”, “ibret almaz mısınız?” diye sorar.
çünkü iman, dikkatle baÅŸlar.
bir âyete dikkat kesilmek, bir hakikati fark etmek demektir.

ey müslüman arkadaşım 
imanda zayıflık demek , dikkatini nereye çevirdiÄŸinle yakından ilgilidir. 
zira kalbin, dikkatinle beslenir.
kime baktın, kimi dinledin, neyle meşgul oldun;
kalbe giden yol göz ve kulaktan geçer;
kulaÄŸa ve göze hâkim olan, kalbe de hâkim olmuÅŸ demektir.
iÅŸte oradan içeri sızar inancın rengi.
eÄŸer dikkatimizi Allah’tan gayrisine dağıtırsak,
iman yavaÅŸça solmaya baÅŸlar.
çünkü iman, sadece inanmak deÄŸildir;
inanılana yönelmektir.
dikkat dağıldığında, bu yöneliÅŸ de dağılır.
ve insan, inanır ama hissedemez hale gelir.
işte modern zamanın imtihanı budur:
inanıyoruz, ama hissedemiyoruz;
çünkü dikkatimiz baÅŸka yerdedir.

ökkeÅŸ heyecanla sözü girdi 
mustafam 
dikkatini rabbine sabitleyenin kalbi sarsılmaz, dedi
sonra durdu ve tane tane konuÅŸtu ;
çünkü iman, sabit bir bakıştır;
geçici olana deÄŸil, bâki olana çevrilmiÅŸ bir yöneliÅŸtir.
iÅŸte bu yüzden dikkat, imanın sessiz yol arkadaşıdır 
biri görünür, diÄŸeri görünmez.
ama biri zayıfladığında, diğeri de eksilir.

dedi ve sustu..