Dertsizlerin DertsizliÄŸi veya Dert Ehli

Her durum ve her koÅŸulda insanın muhatabı insan. Ä°liÅŸkileri baÄŸlamında birbirinden sorumludurlar. Birbirlerine karşı mutlak surette. Birbirilerine bakışları, sesleniÅŸleri, gereksinimleri olsun ya da olmasın varlıkları bile yeter nedenlerdendir.Ä°nsanlar birbirleriyle muhatap olduklarından sevgileri ve kavgaları, çekiÅŸmeleri ve yardımlaÅŸmaları kaçınılmazdır. Aynı havadan soluyor ve sularını içiyorlar doÄŸanın.

Sorumluluk duygusu olmaya baÅŸladığı andan itibaren içten içe her insan bir anlamda dert sahibidir. Bu da sorumluluÄŸunu artırır. Umarsızlık ve sorumsuzluk insanın başının belâsı. Çünkü kaçış kendisinedir böylesi bir durumda. DüÅŸmez kalkmaz bir Allah. SorumluluÄŸu gereÄŸi insanlar insana yardım olsun diye koÅŸtururlar. Medeniyetimizin özünde var olan bir durum. Ä°nsanlık gereÄŸi de bu böyledir, olması gereken.

Her toplum kendi deÄŸerleriyle var olur ve ona göre bir yaÅŸama tarzı ortaya koyar. Müslümanların sorumluluklarından biri tebliÄŸidir. Ä°yiyi, güzeli, hakkı anlatmadır. Bu, ister sözlü isterse hâl diliyle olsun fark etmiyor. TebliÄŸ tebliÄŸdir. Ä°nsanlık dert yüklüdür. En varlıklı olanlar bile. Çünkü onlar açıklarını ya paralarıyla ya da güçleriyle giderirler. Ama her ÅŸey maddî deÄŸil. Ä°nsanın kimi sınırları ve iliÅŸkileri var ki bunu aÅŸar. Sevgi, merhamet ve tebessüm insanın sevgi ve sevimli yüzüdür. EkÅŸi yüz, asık surat, hırçın bakışlar ise insanın karanlık tarafını ve sevgisizliÄŸini oluÅŸturur.

DüÅŸüncemizde sevgi ve tebessümün sadaka olarak tanımlanması sevimli ve güzel yüzü oluÅŸturur. Bir milletin ve topluluÄŸun bu ruh hâli içinde olması birbirine yakınlaÅŸtırmayı, güvenli olmayı saÄŸlar. Ä°nsanın uçurumu sevgisizliktir bu da ister istemez nefret ve öfkeye neden olur zamanla. Ä°lgisizlik bile buna neden. Çünkü kayıtsız kalmak ve uzaklaÅŸmak insanı uçuruma itmedir. Ä°nsan insandan sorumlu olduÄŸundan bunun vebali veya sorumluluÄŸu ağır olur. Varlıklı ve güçlü olmak bir yere kadar. Ä°nsanın en zayıf tarafını oluÅŸturan da sevgi ve merhamet yanı.Soylu ve karakterli topluluklar, daha doÄŸrusu insanlar her durumda birbirlerini ilgileri olsun ya da olmasın gözetlerler, kollarlar. Ä°nsanın en çıkarsız yanını oluÅŸturur bu tür hâlleri. Ä°nsanların yakınlaÅŸmalarına neden olur.

Kimi insanlar var ki hayata karşı gamsız, dertsiz, kedersiz gibi görünürler. Ne yaparsanız yapın tınmazlar. Onlarla uÄŸraÅŸmak kimi zaman kaybına neden olur. Bir de kimi ÅŸey ve durumları zihinlerinde putlaÅŸtıranlar en yaklaşılamayanlardır. Onlar ne olursa olsun belli bir noktaya veya duruma odaklıdırlar. Sevgi de, merhamet de, güzel bakış da, tebessüm de kâr etmez. O kimseler öylesine kayıtsız ve uzaktırlar ki, her davranışınız ya batar ya da tınmazlar. Ä°nsan, zamanı en kıymetli olan varlık. BoÅŸ ânı olmaması gerekir. Fiili ve bedeni çalışmalarının yanında yapılması gereken baÅŸka ÅŸeyleri de var. DüÅŸünme de bir ibadettir, çünkü bu Allah buyruÄŸu. Zaman ve mekân üzerine düÅŸünme, eÅŸya ve sözler üzerine düÅŸünme. Her ÅŸeyin bir doÄŸası ve tartısı var. Bunların orta yeri insan için en saÄŸlıklı olanı. Ä°nsanın gücü yetiyorsa uçlardaki kimi durumları olumluya ve lehe dönüÅŸtürme gücüne sahipse eylemde bulunabilir. Kendisini uçuruma itmeden ama temkinle. Ä°nsan dikkati insanı daha saÄŸlıklı olmaya götürür.

Kaotik ortamın insanı birbirine yer gibi bakıyor. Öfke ve nefret dili birbirlerinin zehri. Umarsız ve kayıtsız olununca bu ortamın dışında olunmuyor. Bundan herkes nasibini alıyor. AÅŸkı, sevgi, merhamet dili insanlığın tek çıkış yolu. Bunun ne çevreyle, ne yaÅŸla, ne ortamla ilgisi var. Her insanın birbirine gereksinimi var. Her ne kadar yazının baÅŸlığı olumsuzluk içeriyorsa da bunun kışkırtıcı bir yanı var. Olması gerekene bir göndermedir. Merhametsizlik sevgisizlik ve aÅŸksızlıktır, dertsizliktir.