Sosyal Medya

Makale

Eğitimli Cehalet

tarihinde yayınlandı.

Eskiden insanlar cahildi(!?) çoğunun okuma yazması bile yoktu.

Ama;

Hırsızlık, yolsuzluk, yüz kızartıcı suçlar istisnaydı.

Boşanma, aile içi şiddet de hakeza istisnaydı.

Sokakta kalan biri, bir kapıyı çalıp "Tanrı misafiriyim" demesi o geceyi o evde geçirmesi için yeterdi.

Komşu komşuya emanetti.

Tüm mahalleli birbirini tanır, selamlaşır, gidip gelirdi.

Darda kalanın hemen imdadına koşulurdu.

Çoğu evin kapısının anahtarı yoktu çünkü emniyet ve güven vardı.

Şimdiki insanlarımız eğitimli;

Üniversite mezunu olmayanlar parmakla gösteriliyor.

Hırsızlık, yolsuzluk, yüz kızartıcı suçlar hayatın sıradan vakaları olmuş.

Evlilikler ve boşanmalar baş başa gidiyor.

Aile içi şiddet deseniz, üniversite mezunu karı kocalar arasında daha fazla.

Bırakın mahallelinin birbirini tanımasını; aynı apartmanda alt üst oturan komşular bile birbirini tanımıyor.

Hasta ziyaretinden vazgeçtik; komşu öldükten sonra apartmana yayılan kokusuyla ancak haberimiz oluyor.

Emniyet ve güven derseniz:

Kat kat çelik kaplı kapılar, kameralar, alarm ve güvenlik sistemleri bile bize güven vermiyor.

Bir yanda yeni derslikler diğer yanda hapishaneler yapılıyor.

Sorsan, onlar cahil biz eğitimli.

Bu işte bir terslik yok mu?

Demek ki mevcut okul eğitiminden daha ötesi lazım.

Diplomalar, etiketler bizi ahlaklı yapmıyor.

Şu hep mahalle baskısı deyip tu kaka yaptığımız mahalle eğitimi/terbiyesi lazım.

Aile terbiyesi ve mahalle terbiyesi olmadan insan kalabilmek çok zor.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.