KurtuluÅŸ Ekosistemde

Tuhaf gelmesin. Okumanın, dinlemenin, görmenin, düÅŸünmenin tek başına çözüm üretemediÄŸi bir durumdan bahsediyorum.

Mutsuz, huzursuz, korku ve endiÅŸelerle dolu; amacından emin olmayan, anlamlarını yitirmeye baÅŸlamış ve kör uçuÅŸu ile bir hayat yaÅŸamaya çalışan insanların, çaresiz çabalarını anlatmaya çalışıyorum.

Çaresiz çabalardır, çünkü bir ekosistemin bozduÄŸunu; okumak, dinlemek, konuÅŸmak gibi tekil fonksiyonlar tamir edemez. Bir ekosistemde bozulmuÅŸ olan yine baÅŸka bir ekosistemde düzelebilir.

DüÅŸüncelerimiz, fikirlerimiz, inançlarımız, sadece okumaya ve dinlemeye dayalı bilgilerle oluÅŸmadı. Okuduk, dinledik, gördük, hissettik, denedik, yaptık, maruz kaldık, düÅŸündük, yüzleÅŸtik, hayal kurduk, tasavvur ettik, inandık. Bunlar çok çeÅŸitli kaynaklar, iliÅŸkiler, etkiler, haller, atmosferler, müÅŸahedeler ve eylemlerle oldu. Bu kadar çeÅŸitlilik ancak bir ekosistem içerisinde olur ve fonksiyon icra eder. Zira insan, kodlanmış bilgilerin ötesinde hassalar ve mekanizmalarla anlar, idrak eder, inanır ve davranış sergiler.

Soru; zaten bir ekosistem içerisinde yaşıyorken neden bir ekosistem konusu üzerinde düÅŸünüp, konuÅŸmak ihtiyacı hissedelim. Çünkü ekosistem, insan fıtratı referans alınarak hem inÅŸa hem de imha fonksiyonu icra edebilir.

Cevabı, Hz. Resulün ÅŸahitliÄŸi üzerinden bulmak daha kolay olacak. Bir ekosistemde yaÅŸayan Resul, vahiy inmeye baÅŸlayıpta, fıtrata uygun bir hayatın kodları gelince; bunların ancak bir ekosistem içerisinde yaÅŸanacağını bildi. Zira yeni kodlar penceresinden bakınca cari ekosistemin toksik bir etkiye sahip olduÄŸunu fark etti. Tek çare bu etkiyi elimine edecek, oksijen çadırı fonksiyonlu bir ekosistemin inÅŸasıydı. Ekosistem dediysek, mücessem, yaygın, geniÅŸ bir ÅŸeyden bahsetmiyorum.

Oksijen çadırı müsül ekosistem, içerisinde nefes alıp, imhanın süreç etkilerinden beri kalmayı ve yeniden inÅŸaya iliÅŸkin bir sürecin inÅŸasını talep edenlerin yaÅŸayabileceÄŸi cesamette ve fakat talep arttıkça, organik biçimde geniÅŸlemek potansiyelinde bir ekosistemdir. Her ÅŸeyi kuÅŸatıp, kapsamaz. Sadece anlık ihtiyaçları gidermeye ve organik bir talep-arz dengesi içerisinde sürekli inÅŸaya uygun bir yapıya sahiptir.

Burada, toksik etkilerden kurtaracak yani arındıracak; yeniden ve sürekli inÅŸayı mümkün kılacak unsurlar, sistematik bir süreçle inÅŸa olup, iÅŸlev görürler.

Temiz ve fonksiyonel bilgiler, sergilenen ve müÅŸahede edilen davranışlar, iliÅŸkiler, hedefli çabalar, iÅŸbirlikleri, iyilikler, ihtiyacı tespit edilen formasyonların elde edilmesi, ahlak ve ÅŸahsiyet ÅŸahitliÄŸi, ilkelerin, deÄŸerlerin ve anlamların inÅŸa ettiÄŸi atmosfer, bakış açıları, yaklaşım ve ele alış biçimleri, örneklikler, motivasyonlar, umutlar, destekler, bu neviden diÄŸer unsur ve hususlar.

Bu ekosistemin inÅŸasına herkes katılır ve katılan herkes bu ekosistemde yeniden inÅŸa olma sürecini yaÅŸar.

Hz. Resul böyle yapmıştı. Kurulu, verili sistemin, kültürün içerisinde yaÅŸarken, yeni verilerle, görünmeyen bir ekosistem inÅŸa etmeye baÅŸladı. Kendisi ve anlayıp, talep edenler, bu ekosistemde arındılar, inÅŸa oldular, ekosistemin kuruluÅŸuna ve geniÅŸlemesine destek olup, vaziyet ettiler. Mesela vahiy inene kadar normal olan kölelik, bu ekosistemde anlamını kaybetti ve zecri köleliÄŸin maÄŸdurları azad edilip özgürleÅŸtirilmeye baÅŸlandı. Bu ekosistemin yeni normali özgürlük oldu. Bunu en iyi anlayabilecek insanların, bu uÄŸurda canlarını dahi feda edebilecekleri yeni bir süreç baÅŸladı.

Durduk yerde gündeme getirmediÄŸimi anlamışsınızdır, bu konuyu. Gırtlağına kadar sorun içerisinde birisi, bütüncül bir bakışla, bu halden kurtuluÅŸ, fıtrat normaline kavuÅŸmak niyet ve talebiyle hâlâ, kitap tavsiyesi, filancayı dinlemek gayretleri, söze bindirilmiÅŸ hayat tercihleri üzerinden, sözümona çözüm peÅŸinde. Bu bir çıkmaz sokaktır. Bütüncül bozulan, bütüncül olarak yeniden inÅŸa olabilir.

Son bir dikkat çekme!

Bir bataklık düÅŸünelim, bu da bir ekosistemdir. Bu ekosistemde üç muhtemel tercih ve tavır vardır.

Birinci tercih ekosistemin çamuruyla fena fil olmaktır. Tavır; korunup, kaçınmaktır, zira çamurun deÄŸdiÄŸi, bulaÅŸtığı iflah olmamaktadır.

Ä°kincisi ise bataklık gülleri olmak tercihidir. Çamur yiyip, çiçek açmak çabası. Tavır; zinhar aldanmamak ve uzak durmaktır. Zira çamur yiyenlerin çiçekleri de toksik olacaktır.

Sonuncu tavır ise çamurdan kurtulmak, sıyrılmak, arınmak çabasıdır. Çamur gözden temizlendikçe görmek, zihinden arındıkça bilmek, gönülden arındıkça idrak edip inanmak, bedenden arındıkça yapabilmek imkânı doÄŸacaktır.