Sosyal Medya

Makale

Neşeli Günlerim (1)

tarihinde yayınlandı.

Yüzümdeki bu derin gülümsemenin nedeni o kadar basit ki…

GüneÅŸin doÄŸuÅŸunu yaÅŸayabilme bahtiyarlığına eriÅŸebilenler ancak böyle derin gülümseyebilirler.    

Alacakaranlığın gün ışığına istekli teslim oluÅŸundaki coÅŸku o kadar sessizdir ki; edepli kıkırdamalarını sadece kuÅŸların ÅŸarkılarında duyabilirsiniz. Çiçeklerin üzerlerindeki çiÄŸ tanelerinin sessizce buharlaÅŸmalarındaki tevekkül, bir dahaki seher vaktine ertelenen vuslat ihtimalinin sessiz duasıdır. Esneyen minik serçenin sevimliliÄŸini saçaklarda görebilirsiniz. EÄŸer uykusunu iyi almışsa gözlerinizin içine bakıp size özel bir “cik” de yapabilir. Ne büyük bir onurdur bu…

Sükût vecd halindedir.

Hışırtısız aÄŸaçlar, dingin deniz ve mütevazı daÄŸlar derin bir teslimiyet içindedirler. Zaman bir anlığına durmuÅŸ gibidir. Israrcı olmayan aydınlık iÅŸgalci bir tavır içinde deÄŸildir. Karanlığın iplik iplik aydınlığa dönüÅŸümüdür bu. Ne karanlık aydınlığa galebe çalmaktadır ne de aydınlık hoyrat bir abanma ile karanlığı kovmaktadır. Ä°kiliÄŸin karşıtlığı yoktur; bir olanın hal deÄŸiÅŸimidir sadece.

Erkenci yolcunun mahmur gözlerindeki yorgunluk; selamet ile varabilmiÅŸ olmanın ÅŸükrü, sabaha çıkabilmiÅŸ hastanın umut dolu yaÅŸama beklentisi; ÅŸifacı karanlığın sahibine ÅŸükran duygusu, ölüm kaydı düÅŸülmüÅŸ olan için de vuslat anı ya da acemi ama içten bir aÄŸlama sesi ile doÄŸan bir bebek…

Çıtır simidin buÄŸulu taze çayla buluÅŸmasındaki lezzet, temizlenmiÅŸ ÅŸehrin kimsesiz caddeleri, güneÅŸin ilk ışıkları ile alemleri tutuÅŸan nöbetçi minarelerin uykuya dalmak için kandillerini söndürmeleri, çil kubbelerin kurÅŸun kaplamaları üzerinde harlanacak sıcak, ÅŸehrin horozları vapurların düdükleri, vardiyadan dönen yorgun iÅŸçilerin koltuklarının altına sıkıştırmış oldukları sabah ekmeÄŸini vaktinde hazır edebilmiÅŸ fırıncıların rahatlamış yüzleri, tembel yaramazların akÅŸamdan yapmış olmaları gereken ödevlerini yetiÅŸtirebilmek için aÄŸlamaklı korku dolu telaÅŸları…

Gürültüyle açılan dükkân kepenkleri, uykusunu alamamış çırağın sersem hallerine bıyık altından gülen babacan ustalar, saÄŸ ayakla girilen ekmek tekneleri, helal rızık temennileri, selamlaÅŸmalar, hayırlaÅŸmalar…

Yeni, yepyeni bir gün baÅŸlamıştır. Yeni ama dünü inkâr etmeyen yeni bir gün…

Her yeni gün; baÅŸlangıcını görebilene bir tevbedir.

 

Arif Arcan / Ä°stanbul, 17.10.2013

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.