Ramazan Kayan: 'BoÅŸuna Yorulan'

Kerim Kitabımızın mucizevi anlatımıyla ÅŸu ayeti celile ile yüzleÅŸmemiz gerektiÄŸini düÅŸünüyorum:

“Çalışmış fakat boÅŸuna yorulmuÅŸtur.” (ÄžaÅŸiye, 3)

Üç kelime ile insan gerçeÄŸi… ÂdemoÄŸlunun yapısal özelliÄŸi…

Yeryüzü sınavını en çarpıcı, en sarsıcı, en net ortaya koyan üç kelime…

Evet, çalışmasına çalıştı da geriye sadece büyük bir yanılgı ve yorgunluk kaldı…

Hayatını daha fazla kazanmak adına heder etti fakat elde kalan helak ve hüsran oldu…

Düzenli ve disiplinli bir iÅŸ hayatı olmuÅŸ ancak hiçbir iÅŸe yaramamış, çünkü yararlı iÅŸler yapmamış…

Görkemli baÅŸarıların ardından gelen acı azaplar…

Ä°ÅŸ felsefesi ve çalışma mantığı haz ve hırs üzerine kurulu iÅŸ dünyasını tanımlıyor bu ayet…

Sanıyorum ayeti kerimenin çizdiÄŸi bu profil bize yabancı gelmiyor… Piyasa insanımızın iÅŸ temposuna, hız ve hevesine baktığımızda fotoÄŸrafın çok net olduÄŸunu görmek mümkün…

Çalışma mantığının temelinde sadece “dünya var.” …

Dava ve ukba diye bir derdi yok…

Tabir caizse; iÅŸ manyağı, çalışma delisi… Tek derdi var, iÅŸ dünyasının “en” lerinden olmak… Rekabet, rövanÅŸ, reklam, rant, reyting, refah düzeyini yükseltmek… Rızai Barî’den nasibi yok…

Ä°yilik, ihsan, infak, insaf ve insanlık namına tüm deÄŸerlerden ödün vererek mülk istiflemiÅŸ… En kötü iflas…

Kenz ideolojisi… Biriktirme arzusu… Servet yığma tutkusu…

Bu tutku zamanla tutsaklığa dönüÅŸüyor…

Ebedi felah için deÄŸil, geçici refah için kendini tüketiyor…

Böyle olunca tüm birikim, donanım, kazanım ve yatırımların yarınlarda “hiç” hükmünde olan bir iÅŸ hayatı ve ilahi ölçekte hiç deÄŸeri olmayan edinimler…

Evet, kıyamet günü kıymeti harbiyesi olmayan kazanımlar…

Beyhude uÄŸraÅŸlar… Nafile çabalar… Havanda su dövmeler… BoÅŸa kürek çekmeler…

Ä°ÅŸ… TelaÅŸ… UÄŸraÅŸ…

Sonuç; boÅŸ… Elde var sıfır…

DüÅŸünün; çalışma performansı yüksek, idealleri büyük, bitmez tükenmez bir enerji, müthiÅŸ bir efor, kıvrak bir zekâ, cesur bir giriÅŸimci ruhu, usta bir yatırımcı, büyüme basamaklarını hızla tırmanmış, birçok kiÅŸinin gıpta baktığı, baÅŸarının doruklarında yürüyen harika bir iÅŸ insanı…

Fakat haramı helali bilmez… Hakla batılı ayırt etmez bir zavallı…

Yüce Kur’an’ın ifadesi ile “BoÅŸuna yorulmuÅŸ.” …

BoÅŸuna yaÅŸamış… Ve günün sonunda adı sanı unutulacak, geriye sadece yorgunluk ve yılgınlık kalacak… Dahası cehenneme sevk edilecek…

Gel gör ki o gün; grafikler, ekonomik göstergeler, rakamlar, plaketler, ÅŸiltler, alkışlar, övgüler, baÅŸarı belgeleri, sertifikalar, diplomalar geçerli olmayacak…

Ve sonrası korkunç bir ilenç… Hor ve hakir… Zelil ve sefil günler…

Dünyada dökülen alın teri o gün yüz akı olmayacak, kiÅŸinin yüzünü güldürmeyecek…

Çünkü iÅŸ hayatı ona Allah’ı unutturdu…

Malike’l-mülke sırtını döndü, gözü mal ve mülkten baÅŸka bir ÅŸey görmez oldu…

“Esma merkezli” bir mesaisi yoktu… “EÅŸya odaklı” bir yaÅŸamı yüceltti… Dünyayı kıble edinenlerden oldu…

Tek dünyalı bir hayatı tercih etti…

Öncekilerin haberlerinden de ibret almadı, ders çıkarmadı…

Piramitler inÅŸa edenlerden… Ä°rem baÄŸları ile övünenlerden… Kayalardan evler oyanlardan… GöÄŸe merdiven dayamak isteyenlerden… Kazıklara sahip olanlardan…

Küçük daÄŸları ben yarattım edası ile gezinenlerden gerekli öÄŸütlere kulak vermedi…

Bundan dolayıdır ki tüm emekler zayi oluyor…

Anlıyoruz ki, çalışkan olmak, baÅŸarıdan baÅŸarıya koÅŸmak, bir üst lige çıkmak yetmiyor…

Tüm bu kazanımlar neye yarayacak? Bizi nereye taşıyacak?

Allah ve ahiretin merkeze alınmadığı bir hayatın hayrı ve bereketi yoktur… Denge ve düzeni de yoktur…

Salih amel içermeyen sayü gayretler hüsran ve hicran içeriyor…

Gayesi dünya olanın gayreti heba olur…

Sanıyorum çalışma düzenimize, iÅŸ disiplinimize rabbani bir format atmanın tam zamanı…

Kalan ömrümüze kalıcı güzellikler yüklemenin fırsatı hâlâ elimizde…

Elimizi tez tutmak zorundayız… Yarın çok geç olabilir…

Ramazan Kayan