Bünyamin Doğruer: Yalnızlık

/Gölge vermedi çok kere diktiÄŸim aÄŸaç

Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç/

Ne kadar çok aldandı yorgun hayallerimiz, kırgın ümitlerimiz. Aldansakta tekrarlamaktan vazgeçmedik, hayat ne ümitsiz ne hayalsiz olmuyor. 

Sırtımda söz daÄŸları gezdiriyorum.  Eksilmiyor omuzlarımdaki aÄŸrı.

YenilmiÅŸ orduların daÄŸa çekilmesi gibi çekildim içime... Ä°çimdeki yaktığım ateÅŸin başındayım, üÅŸüyorum.  Kendi olmaktan çıkan her parçamı ateÅŸin içine atıyorum.

Kendi gerçekliÄŸimi kavramaya çalışıyorum.

Kendi yalnızlığımı kucaklamaya çalışıyorum.

Söz bulutlarından inen sessiz yaÄŸmurlarda ıslanmam dileÄŸimi tekrarlıyorum.

Kendime çaÄŸdaÅŸ bir Hira edindim. Ä°nziva, tefekkür okuma ve kendi gerçekliÄŸimi kavramak bütün meselem.

Bana yalnızlık sevdirildi diyen peygamberimi minnetle anıyorum.  Sık sık Hira’ya kapanan önderimi ...

Yalnızlık adeta hayatın sıfır noktası.

Ä°nsanlar yalnızlığın derinliklerinde uzun yolculuklara çıkarak hayatlarını zenginleÅŸtirdikleri gibi akıl almaz bir biçimde de yoksullaÅŸtırabilirler.

Sezai Karakoç ‘un dediÄŸi gibi yalnızlık (ve yalnızlık sigara külü kadar yalnızlık)

Ä°nsan kalabalıkta yalnız kalmayı öÄŸrenmeli.  Bütün boyutlarıyla hayatı zenginleÅŸtirenler yalnız kalabalıklar deÄŸil kalabalıkta yalnız olanlardır. Onların bir eli görünen dünyada bir elide görünmeyen dünyadadır. Onlar görünmeyen dünyadan aldıklarını görünen dünyaya verirler onların olduÄŸu yerde güvensizlik yok ümitsizlik yok onların hayatı korkuyla deÄŸil ümitle dolu.

Yalnız kalabalıkların dünyasında ölüm büyük bir korku kaynağı olduÄŸu için hayatın dışına atılmakta yok sayılmakta ve görmezlikten gelinmektedir.

Ölüm hayatın dışına atıldıkça insanların yalnızlıkları artıyor.

Yalnızlık ölümün yeryüzüne düÅŸmüÅŸ gölgesidir.  Çünkü ölüm hayatın gerçeÄŸidir herkes yalnız doÄŸduÄŸu gibi yalnız ölecektir.

Kalabalıkta yalnız kalmasını bilmeyenler ölüm korkusunu yenemezler...

Ve herkes kesin ve keskin bir yalnızlıktan yapılma bakımsız köhnemiÅŸ bir kulübe edinsin...

Burası dünya nihayet

Yeteri kadar güzel ve çirkin

Ben öksüz ben yetim

Rabbim ruhumu çürütme

Günlerime bol tefekkür ver

Yalnızım ama sen varsın...

Sen Rahim ve Rahmansın...

Bünyamin DOÄžRUER