Üşümemin Bütün Koşulları Hazır - Sultan Alak

Şehrin  soğuğu  ellerinde titriyordu. Benim ellerim  seninkinden daha ılıktı. Dakikalar içinde büyüyen bir şefkat  ellerimden ellerine yağıyordu. Bir avize yalnızlığında, ilk bahis ellerimizde açıldı.Parmak uçlarımdan, saç diplerime uzanan yalnızlık, el falı umudunda tazeleniyordu. Bir üşümek sardıysa, bir eski zaman ruhundan, ıtri kokulu yüzünde bir masumiyet canlanıyordu.İlk çocukluk, tarçınlı kek kokusu, okul dönüşü yolunda  çocuk cıvıltıları, semt pazarları geçiyordu  gözlerinden. Bir adama bir kadın ne kadar bakabildiyse, o kadar baktım yüzüne. Sen o tepede, bir çakmağı sorgularken, Descartes'in bilgeliği yüzünde ışıldarken, dudaklarına değen sigarayı kıskandım. Parmak uçlarından dudaklarına uzanan o büyülü yolda, o sigara  dumanında olmak istedim. Sana benden yakındı. Sen her sigarada yalnızlığını bir kez daha tescillerken, ilk dumanı yukarı, ikinciyi yutarken, ben biraz daha  içimde büyütüyordum seni.Gözlerin biraz daha büyüyordu.Dudakların bir ülke surları  kadar korunaklıydı.Dudağımdaki mührü dudağına bırakmak için, içimde şehirler telef oluyordu.İlk dokunuş, tazelik, ılık bir bahar akşamına dönerken ayaz, dizlerimin bağı çözülürcesine sana doğru akıyordu ruhum. Bir karanlık soğuk şahitliğinde, dudakların bir rüya  tadında  uyanılmayacak kadar deliksiz bir uykuydu.

İlk  nişanemiz yıldızlar, boğaz, iki tepe arasında  yankılanan   ruhumuz, rüyamız bizi dudaklarımızda kıskıvrak yakalıyordu. "Yanımda yürüyordun, düşünsene yanımda." Parmak uçlarında, bir göz yaşı teselli ederken sen, ben aidiyet duygusundan sarhoş bir halde  yüzüne bakarken, yüzünden beyaz gemiler geçiyordu. Önce rıhtıma yaklaşıyor, sükut suikasti oynuyordu kelimelerimiz. Şehrin sahte ışıkları, bir otoban dolusu gürültü, gülüşünde dingin bir dalga oluyor, huzurun içimde şehirler kuruyordu.