Sosyal Medya

Makale

Kim Yücelmek İstiyorsa Vahye Koşsun

Hayatımızda vahiy ne kadar yer alıyor? Her ÅŸeye Allah'ın dilediÄŸi biçimde bakabiliyor muyuz? EÅŸyaya, olaylara, geçmiÅŸe ve geleceÄŸe, her türlü oluÅŸuma Allah'ın sözünü taşıyabiliyor muyuz? Kelime-i Tevhid'i gereÄŸi gibi hayatımıza yansıtabiliyor muyuz? ÅžahitliÄŸimizi hakkıyla yerine getirebiliyor muyuz?

Oysa Kur'an bize diyor ki: Kim ruhunda bir sıkıntı duyuyorsa vahye koÅŸsun. Kim çözülmez bir problemin karşısında kalmışsa vahye baÅŸvursun. Kim yol arıyorsa vahye baksın. Kim yücelmek istiyorsa vahyin çaÄŸrısına koÅŸsun.

Kim ayağının altındaki toprağın kaydığını hissediyorsa Allah’ın ipine sarılsın. Cahiliyenin kokuÅŸmuÅŸ havasından kurtulmak isteyen, vahyin iklimine sığınsın ve onunla soluklansın.

Kim nefretin kirlerinden temizlenmek istiyorsa vahye koÅŸsun. Temiz olarak yaratıldığımız ve teslim aldığımız hayatı, temiz olarak sunmak için Kur'an'a sarılalım.

Hayatımızda Kur'an ne kadar yer alıyor, hiç düÅŸündük mü? Ruhumuzun acıdığını hissediyor muyuz? İfsada uÄŸramış bir hayatta yeniden diriliÅŸi gerçekleÅŸtirmeliyiz. Çünkü her alandaki çokluk ve övünme hırsı (tekâsür), en yüce ve en temiz hedefleri ve yöneliÅŸleri bile zamanla ifsat etmektedir. Onun için "De ki: Benim namazım, ibadetim, hayatım ve ölümüm âlemlerin Rabbi olan Allah içindir." (En'am, 162) ayetini hatırlayalım. Bu söz, onu her sabah hayatın içine sıkılmış bir yumruk gibi atılmaya sevk eder.

Yeniden "Bismillah" diyebilmek, en sahih umut kaynağımızdır. Yeniden iman etmek, yeniden diriliş, yeniden direniş demektir.

"Ey iman edenler, iman ediniz" (Nisa, 136) ayeti, imanımızı sürekli gözden geçirmemizi ister. İşte bu gerçeklik bizi silkeler, bizi sınar, bizi çetin imtihanlardan geçirir.

Öfkeler bilenir, sabırda ustalaÅŸtırır; biz büyüdükçe o da büyür. Ekin ve ekmek gibi devinimli ve doÄŸurgandır. Yeniden iman etmek ve vahye koÅŸmak bizi hüzünlü kılar ve acılara yoldaÅŸ eder. Gemiyi inÅŸa ederken horlanan, alay edilen Nuh’un nasırlı, güngörmüÅŸ usta ellerine ve nebevi hüznüne o eÅŸlik eder. İbrahim’in yüreÄŸi onunla geniÅŸlemiÅŸ, ateÅŸ bir yürek ve dirençle karşılaşınca onunla sönmüÅŸ, İsmail onunla muÅŸtulanmıştır.

İşte iman etmek, vahye koÅŸmak insanı acılardan geçirir. Acı, insanın en sahih belleÄŸidir; unutturmayandır. Acılar unutulmaz, deÄŸil mi? Acı bir mekteptir, annedir, biledir. Yakub’un gözlerinde devinen evlat acısıdır. Işık olur, basiret olur; kanlı gömleÄŸe sinmiÅŸ güzel Yusuf kokusudur. Zindanda çoÄŸalır, baÅŸak verir. Eyüp sabrıdır acı. Kıyam eden gençlerin, vahye koÅŸan gençlerin maÄŸara dostudur acı. Özenle ve itinayla durur tarihin ve zamanın kıyısında. Kâinatın ömrü belki biraz da acının tarihidir. Hüzün ve acı her zaman diri ve canlıdır. "De ki: Benim yolum budur; ben ve bana uyanlar, bilerek insanları Allah'a çağırırız." (Yusuf, 108)

İşte net ve açık bir çaÄŸrı: Vahyin pınarından içmeye davet. Ümitsizlik tohumlarının ekildiÄŸi, uyuÅŸukluk yorganının örtüldüÄŸü, öldürücü uyuÅŸturucu telkinlerin yapıldığı bu çaÄŸda, insanları umuda, vahyin soluÄŸuna davet ederek ÅŸeref ve izzet kazandırmanın tek yolu, Allah'a çaÄŸrıdır.

O halde Allah'a güzelce baÄŸlanalım. Allah'a olan baÄŸlılığımızı ruhlarda ve amellerde gerçekleÅŸtirelim. Kalplerimizi Allah'ın kitabından etkilenen canlılar kılalım. Allah'a biat edelim. Takva elbisesini giyelim. Tevhidin kalesine girelim. Hikmet ve irfanla görelim. İşlevsel, aksiyoner erler olalım, dua edelim. İbadetle Rabbimize yaklaÅŸalım. Dert ehli, aÅŸk ehli, salih amel ehli olalım. Bu susuz, bu çöl kesmiÅŸ yüreklerin kuraklaÅŸtığı, caddelerinden ÅŸirkin aktığı bu dünyada, vahyin pınarına koÅŸalım... Vahiy hayattır... ÇölleÅŸmiÅŸ yüreklere hayat verir.

Bünyamin DoÄŸruer

1 Yorum

  1. Gazali

    Ekim 05, 2025 Pazar 13:13

    Kalemınıze gönlünüze sağlık kardeşim

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.