Sosyal Medya

Makale

Umudu Ä°ncitmeyin

Hep en önde gideceÄŸim, kavganın sıcağında serinletmek için yüreÄŸimi, mazlumlar adına, tüm siyahlar adına, horlananlar, dışlananlar, varoÅŸlardakiler adına, ötekileÅŸtirilmiÅŸler adına. Bilin ki kıyama durmuÅŸ sevdam. Fal taşı olsun gözleriniz, ta içerden irkilin. Kudüs’ü çağıracağım bir de Afrika’yı. Destanlar yazıyoruz kardeÅŸim, daha da yazacağız, giden kül rengi bulutlara bakıp umudu incitmeyin ey sizler. Dahası sürü sürü kuÅŸları çağıracağız üstünüze. ’’Devran döner sap döner hesap döner’. Dedik ya, devran döndü yiÄŸidim ÅŸimdi sıkı yaslan aÅŸkına.

Dünyevileşmiş nakaratlara aldırma ve dalıp gitme dipsiz kuyularına oyun ve eğlenceden oluşan hayatın. Bu lunaparkta yönünü kaybetmiş insan müsveddelerine karşı dur, tüm kıblesiz suratlara.

Böğrümüzde küheylan çarpıntısı vursun. Rahata alışmış olanı rahatsız edelim, avuçlarımızda kartal çığlıklarıyla. Damarlarından haramların pompalandığı, bu şehirlerin zehir zıkkım akşamlarında, yaralı yollarımıza direniş merhemleri sürdüğümüz vakitlerde, kanımıza dokunsa da zalimlerin şuh kahkahaları. Ciğerimiz yansa da susuzluktan sabır içmeye devam edelim. Edeceğiz de. Biz umut türküleri söyleyelim acıların siperlerinde.

Dünyaya vurgun kelimeleri silip atıyorum dostum. İçimdeki melun şehirleri yakaraktan. İri soluklarımla başım dik onurumla, izzetimle, seni de çekip alacağım bu iğdiş edilmiş, peygamber taşlanmış çağdaş Taiflere dönmüş beldelerden, alaca karanlık basmadan. Bu beldelerde insanlar, kaybedilen zaman denizinde çırpınmaktadırlar, ihanet hatıraları içinde dünyaya büyülenmiş gözlerle.

Her gün bir yerlere bir ÅŸeylere sürgünde insanlar. Tüm kaçışların yönlerine bakıyorum genelde put gösteren levhalar ağırlıkta. Herkes bir putuna doÄŸru koÅŸmakta sanki. Samyeli soluklarıyla nefes nefese sonsuz unutuÅŸlar içindeler. Evet biz beri yanda çığlık çığlık büyüyoruz  umudu incitmeden, ama yoksul ama yetim, hüzünlerden emerekten. ÇaÄŸdaÅŸ zamanın tapınaklarını ezerekten. Kapitalist tüketim çılgınlıklarının aziz ve azizelerini kendi azaplarıyla baÅŸ baÅŸa bırakalım. Varsın onlar aklın  vasıtalarına binip dolaÅŸsın diyar diyar. Biz aÅŸkımızın, kalbimizin vasıtalarıyla dosdoÄŸru yolumuzda ilerleyelim. Ölümün durağına vardığımızda umudu incitmediÄŸimiz için,  acı çekmeyeceÄŸimizi bilelim. 

Hesabı iyi görelim dostum. Nefis hesaplarında yanılmamaya dikkat edelim onurlu ölümler düşlüyorsak sevdalarımızı periÅŸan kılmayalım. Hud suresini çok okuyalım çok yaÅŸayalım, yaÅŸadıkça yaÅŸlandığımızı göreceÄŸiz tıpkı mutlak önder gibi. Saçlarımıza aklar dolacak sakalımızda seher yelleri eserek nice yanardaÄŸ yüreklerden lavlar boÅŸalacak üstümüze .Bak ölümler dalgalanıyor etrafımızda güneÅŸ yavaÅŸ yavaÅŸ ikindi sularına dökülüyor. Asr vakitler . Dudaklarımız kurumuÅŸ, çekme bakışlarını üstümüzden ey sevgili ne olur. Simsiyah kuÅŸkulara büründürme bizi. Biz umudu bir yangın gibi taşıyoruz baÄŸrımızda, sularımız dalgın aksa da, öpecek alnımızdan umut. Böyle yorumluyoruz  düşlerimizi, aÅŸkımızı.

Toprağın kokusuna daldırıyorum düşlerimi , boy veriyor. Gecenin parmaklarına tutunup bağırıyorum ağlamaları, hıçkırıkları bırakın, bu perişan bu kör yıkımlar geçin, umuda tutunun. Umut bir mermi gibi olmalı, güçlü, muhkem olmalı, fırtına gibi, parlayan bir kılıç gibi olmalı, yüreği kuş gibi çırpınan çocukların, ihtiyarların, kadınların, kızların, savaşamayanların umudu.

 BEN OLMALIYIM

SEN OLMALISIN

BÄ°Z OLMALIYIZ

Evet biz önceden olduğumuz gibi değil mi.

Biz var idik.

Can dostum umudu incitme.

Umudu sıkı koru, sarmasın bedenini umutsuzluÄŸun kendisi olan iblis çiçekleri…

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.