Mustafa Akmeşe: dindarlık; insanın kıştan bahara yürüyüşüdür

ey dost,

dindarlık sanıldığı gibi sadece ÅŸekil, ritüel yahut kimlik deÄŸildir.
dindarlık, bir ıslah yürüyüÅŸüdür. 
orada mısın dost?
diyorum ki,
“zor, engebeli, sarp bir yokuÅŸa tırmanmaktır.”

insan, varoluÅŸundan beri bir yolcudur.
bu yolculuÄŸun öznesi kiÅŸinin kendisidir 
ve dışarıya deÄŸil, içeriye doÄŸrudur.
insanın kendi içine...
ıslah edilmesi gereken,
kalbinin kendine bile açmadığı karanlıkta kalmış köÅŸelerine,
nefsinin dar çıkmaz sokaklarına,
benliÄŸinin puslu görünmez vadilerine doÄŸru...

bilirsiniz iÅŸte,
kimi kaba doÄŸar insan, kimi hırsla yoÄŸrulur, kimi zalimleÅŸir eline güç geçince.
sonra kimileri kıskanç, çekemez bir hal taşır; üzerine yapışmış kalmış sanki.
fakat dindarlık,
iÅŸte o ham halimizi yoÄŸuran, 
bizi insan eyleyen bir fark ediÅŸtir.
ali ÅŸeriati’nin ifadesiyle, beÅŸer olmaktan insan olmaya doÄŸru bir yürüyüÅŸtür.

ıslah, rabbimizin bize sunduÄŸu bir yeniden diriliÅŸ imkânıdır.
“ben böyleyim” diyen yanımızla,
“ben deÄŸiÅŸebilirim” diyen yanımızın mücadelesidir dindarlık.

ey müslüman,
bir yanımız kıştır bizim,
bilirsiniz deÄŸil mi:
buz kesmiÅŸ duygular, kinle donmuÅŸ bakışlar, kurnazca hesaplar, ÅŸükürsüz bir dil, kıskançlık, haset, acelecilik...
ama bir yanımız da bahar olmaya meyyaldir:

iÅŸte dindarlık, o bahara ulaÅŸmanın daveti ve mücadele yürüyüÅŸüdür.
hakikat ÅŸu ki: din, sadece inanmakla kalmaz; insanı terbiye eder, insanı ıslah eder.
çünkü iman, sadece bir iddia ve cümle deÄŸil;
bir yöneliÅŸtir.
secde, sadece bir eÄŸilme deÄŸil; 
bir teslimiyettir.
oruç, sadece aç kalmak deÄŸil; hırsın dizginlenmesidir.
zekât, sadece vermek deÄŸil; benliÄŸin “benim” dediÄŸi ÅŸeylerden arınmasıdır.
kurban, hayvan boÄŸazlamak deÄŸil;
ıslah yürüyüÅŸünün ritmini bozan, oyalayan ne varsa onu yoluna kurban etmektir.

o halde dindarlık, kendi nefsini terbiye edenlerin yolculuğudur.
aziz peygamberin 23 yıllık hayatı 
“bir yol hikâyesidir” ve
insanın ıslah mücadelesinin eÅŸsiz bir yürüyüÅŸüdür.

meleklerin “kan dökücü birini mi halife yapacaksın?” hayretine karşılık,
içindeki onların bilmediÄŸi, görmediÄŸi güzelliÄŸi ortaya çıkaracak yolculuÄŸun adıdır ıslah.
çölün bedevî insanından en hayırlı topluluÄŸu meydana getiren yürüyüÅŸtür bu.

bu yürüyüÅŸe katılan kim varsa,
kıştan bahara geçmek için toprağın çatlaması neyse,
iÅŸte kalp de öyle çatlar; tövbe ile, gözyaşı ile, mahcubiyetle...
ve oradan rahmet filizlenir.

dindar olmak, dış dünyanın kusurlarını deÄŸil, kendi içindeki kırıkları onarmaktır.
ıslah, baÅŸkasını düzeltmekten önce kendi nefsini düzeltmektir.
ve bu yürüyüÅŸ bitmeyen bir yürüyüÅŸtür.
her gün yeniden baÅŸlanır ve ölünceye kadar devam eder.

ey dost,
dindarlık o dirilişin adıdır.
bir insanın kıştan bahara yürüyüÅŸüdür.
bir gönlün rabbine ıslah edilme duasıdır:

ökkeÅŸ dua ile söze girdi. 
“rabbimiz! bizi hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi eÄŸriltme.”