Şevket Hüner: Hayatı Cehenneme Çevirenler

Kur’an’a göre cehennem, kurtuluÅŸ imkânı bulunmayan, tüm ümitleri tüketen, katlanılması imkânsız, içinden çıkılamayan, azabın daim olduÄŸu korkunç bir sonsuzluktur. Dünya hayatında sabredilen herhangi bir durum, içinde geleceÄŸe dair bir ümit barındırmıyorsa, buna katlanmak denir ve insanı içten içe tüketen bir olumsuzluÄŸa iÅŸaret eder. Müebbet, yani ömür boyu katlanmaya mecbur bırakılma iÅŸkencesini en iyi anlatan terim “hayatımı cehenneme çevirdi” ifadesidir.

Åžu anda soykırımcı Siyonistlerce sürdürülen katliamlar Gazzelilerin hayatlarını tehdit ediyor ama cehenneme çeviremiyor. Zira Gazzeliler, sabırlarının içinde bitmez tükenmez bir ümidi barındırdıklarından dolayı onların mücadelesini tanımlayan kelime, göÄŸüs germektir.  Onları ayakta tutan, mücadeleleri sonunda cennet ashabından olma ümidini sürdürmeleridir. Öte yandan katliamı sürdürenlerin niyeti, Gazzelilerin hayatlarını katlanılmaz bir cehenneme çevirip topraklarını terk etmeye zorlamaktır. Üstelik bunu tahrif olunmuÅŸ kitaplarının bir emri(!) olarak görüyorlar.

Bir gavurun bunu yapmasını varlığının gereÄŸi olarak normal sayarsak; bunu iman iddiasıyla din kardeÅŸine yapanlara ne demeli? Yani cennete girmek arzusunda olanların dünyayı cehenneme çevirmesinin din ve iman baÄŸlamında bir izahı olabilir mi?

Finansal kapitalizm adlı suç örgütlenmesini ekonomik bir reçete olarak sunup, bir avuç mutlu azınlığın refahı için milyarların hayatlarını cehenneme çevirmenin bir parçası kılınmak, cehenneme girmek istemeyen iman sahiplerinin, makbul göreceÄŸi bir amel midir?

Daha mikro alanda düÅŸünsek, iÅŸ hayatında ortağının, evlilikte eÅŸinin, evlatlıkta yaÅŸlanan büyüklerinin, idarecilikte yönettiklerinin, varlıkta ihtiyaç sahiplerinin, hayatlarını adeta cehenneme çevirerek katlanılmaz kılmayı umursamayanlar gerçekten cehennemden korkuyorlar mıdır?

Daimî düÅŸmanımız ÅŸeytanın ve avenesinin hedefi insanoÄŸlunu kandırarak ÅŸükredemez hale getirmek, önce hayatlarını sonra da sonlarını cehennem kılmaktır. Bunu insanları birbirlerine karşı kışkırtarak gerçekleÅŸtirir. Åžeytanın bütün eylemlerinden Allah’a sığınması gereken Müslümanlar, sahip olduklarıyla zor durumdaki kardeÅŸlerine ilaç mı oluyorlar yoksa güçlü ve varlıklı hallerini sürdürmek uÄŸruna kardeÅŸlerinin hayatlarını cehenneme mi çeviriyorlar?

Resulullah’ın (sav) davetine ilk icap edenlerin çoÄŸu o günün müstekbirlerinin hayatlarını cehenneme çevirdiÄŸi maÄŸdurlardı. Ayak takımı olarak gördükleri bu maÄŸdurları kovmadığı takdirde onunla anlaÅŸmayacaklarını hatta düÅŸman olarak muamele edecekleri ÅŸeklinde tehdit ettikleri Resulullah (sav), asla maÄŸdurları terk etmemiÅŸ, elinde avucunda ne varsa onlar ile paylaÅŸmıştır. Peki sahip olduklarıyla birilerinin hayatlarını cehenneme çevirip katlanılamaz kılanların, peygamberin ÅŸefaatiyle cehennemden kurtulma iddiaları boÅŸ bir hayalden ve aldanıştan baÅŸka nedir ki?

Son nefese kadar sürdürülmesi gereken, dosdoÄŸru namazı ikame etmek ve baÅŸa kakmadan maÄŸdurların ihtiyacını görmek olarak tanımlanmış iki amel birbirinden ayrı düÅŸünülemez. Bu iki eylemi birbirinden ayrı düÅŸünenlerin, namazları ve infakları, onları kötülükten ve azgınlıktan uzaklaÅŸtıramaz.

Bugün bir yanda maÄŸduriyet oluÅŸturan suç organizasyonları devam ediyorken diÄŸer taraftan Stk’lar ile maÄŸduriyetler giderilmeye çalışılıyor. Üstelik maÄŸduriyetler için imkân saÄŸlayanlar, kazançlarını sistemin maÄŸdur ettikleri üzerinden temin ettikleri dikkatlerden kaçıyor. Bir taraftan maÄŸdur üretirken diÄŸer yandan maÄŸduriyetlerin bir kısmını giderdiÄŸi ile övünen idare ÅŸekli ÅŸeytanın sistemidir.

Sonunda cehenneme girmek istemeyenlerin yapacağın ilk eylem, hayatlarını cehenneme çevirdiklerinin maÄŸduriyetlerini gidermek ve yeni maÄŸduriyetlerden uzak durmaktır. Daha sonra bu hassasiyete sahip olanlarla bir araya gelip maÄŸduriyet oluÅŸturan tüm organizasyonlarla mücadele etmektir. Bu Kur’an’da, Allah’a ve ahiret gününe iman edenlerin iÅŸlemesi gereken “Salih amel” diye tarif edilen eylemdir. Ve onlar için ne geçmiÅŸe dair bir hüzün ne de geleceÄŸe dair bir korku yoktur…

Åževket Hüner / 15 Safer 1447