Allah (c.c) ne der?

Bir Cuma sohbeti yerine olsun diye yazdım bu satırları. Cumanız mübarek olsun bu vesile ile.

Ben derim ki, “ABD ne der, AB ne der, NATO ne der, Ä°srail ne der, patron ne der?” sorusundan önce asıl soruyu soralım kendimize. Kim ne derse desin, asıl cevabını bulmamız gereken soru ÅŸu: Allah (c.c) bu yaptığım iÅŸe ve söylediÄŸim söze ne der?

Unutmayalım, bu dünyada yaptığımız ve yapmamız gerekirken yapmadığımı, söylediğimiz ve söylememiz gerekirken söylemediğimiz her sözden hesaba çekileceğiz.

Ali Ä°mran 173’e bakalım bir isterseniz: “Onlar ki, bazı kimseler kendilerine, ‘bazı insanlar size karşı toplandılar, onlardan korkun’ dediklerinde, bu onların imanlarını artırdı ve: ‘Allah bize yeter, o ne güzel vekildir’ dediler.”

Araf 123’de Firavun ile Hz. Musa’ya inananlar arasındaki bir olay nakledilir: “Firavun dedi ki: Ben size izin vermeden ona iman mı ettiniz? Bu, hiç şüphesiz ÅŸehirde, halkını oradan çıkarmak için kurduÄŸunuz bir tuzaktır. Ama yakında (başınıza gelecekleri) göreceksiniz!”

Birileri bize İlahlık ve Rablik taslıyor. Zamane firavunları bunlar.

Gerçek bir Müslüman olacaksak, şu-bu ne der diye değil, Allan (c.c) ne der diye düşünmemiz gerek.

Hesabınızı kime göre yapıyorsanız, aslında Ä°lahınız ve Rabbiniz odur! Her iÅŸi Allah’ın adı ile baÅŸlamanın anlamı budur. Biz galu bela zamanında, “elestü bi Rabbiküm” dendiÄŸinde söz vermedik mi? “Rabbimiz sensin” demedik mi? Kadere, rızka ve ecele hükmeden O deÄŸil mi, o zaman geriye ne kalıyor. “La Ä°lahe Ä°lallah”ın anlamı nedir? Allah’tan baÅŸka Ä°lah yok! Bakın bunu içselleÅŸtirmeden, birkaç kelime söyledik diye yakamız bırakılıvermeyecek, cennete girdirilivermeyeceÄŸiz.. Ayet öyle der: “Ä°man ettik dediÄŸiniz için cennete girdirilivereceÄŸinizi mi sandınız!”, “Ey iman edenler, iman ediniz”. Bizden öncekilerin başına gelenler bizim başımıza gelmeden Cennete girdirilecek deÄŸiliz.. Mallarımız, canlarımız, sevdiklerimizle imtihan edileceÄŸiz. Bütün bunları Allah yolunda feda etmeye hazır olduÄŸumuzu ispatlamadan iman etmiÅŸ sayılmayacağız.. Yoksa tek başına namaz da kurtarmaz bizi, eÄŸer diÄŸer ÅŸartları yerine getirmedi iseniz. Hani ne diyordu Bakara suresinde “Vay o namaz kılanların haline ki!”

Zenginimiz fakirimiz, alimimiz ümmimiz, ümeramız teb’amız, kadınımız erkeÄŸimiz hepsi bu kitaptan hesaba çekilecek.

Kimseden korkmayın Allah’tan korkun, kimseden yardım dilemeyin, Allah’tan isteyin. Ãœmitsiz olmayın. Bizi gören, duyan, bilen, hüküm sahibi bir Allah var! Hayır da ÅŸer de O’nun iradesi içindedir. Åžeytan ve onun dostları da onun iradesine tabidir. O doÄŸunun da batının da Rabbidir.

Niye günde 40 kere Fatiha okuyoruz. “Allahuekber” ne demek, “Ä°yya kenaÄŸbudu ve iyya kenastaiyn” ne demek. O tesbihatın manası ne? Dua ederken okuduÄŸumuz ÅŸeylerin manası üzerinde neden tefekkür etmiyoruz ve okumaların bize yüklediÄŸi sorumluluklar konusunda la kaydıyız!

Allah’ın huzurunda tekrarlayıp durduklarımızla, namazdan çıktıktan sonra söylediklerimiz birbirine benziyor mu?

Hep daha iyisini istiyoruz ama, daha iyisine eriÅŸmek için daha iyi olmak konusunda pek de istekli deÄŸiliz. Oysa “Biz kendi hakkımızdaki hükmü deÄŸiÅŸtirmedikçe, Allah bizim hakkımızdaki hükmünü deÄŸiÅŸtirmeyecek.”

Hep başımızdakiler deÄŸiÅŸsin, bizim dışımızdakiler deÄŸiÅŸsin, ama biz aynı kalalım istiyoruz. Bu mümkün deÄŸil. Allah cahil ve zalim bir topluluÄŸa yardım etmeyecek. BaÅŸkalarını kıskanarak, ya da baÅŸkalarının sahip oldukları ÅŸeylerin benzerlerini ihtirasla isteyerek aslında kendi imtihanımızı zorlaÅŸtırmaktan baÅŸka bir iÅŸ yapmış olmayabiliriz. Hani biz verecektik de, Allah da bize bunun karşılığını on katı, yüz katı, hatta 700 katı ile geri verecekti. Biz bir vermiyoruz ve Allah’tan bin istemeye devam ediyoruz. Hem Allah adına verecek olan biz deÄŸil miydik? Dua ederken baktığımız o ellerin üzerinde Allah’ın rahmet elleri olmayacak mı idi!

Hep baÅŸkasını eleÅŸtiriyoruz, bugün kendi nefsimizi hesaba çekelim istedim. Nefsimiz en büyük düşmanımızdır. Bazen kibriti gözümüze çok yaklaÅŸtırınca arkasında kocaman bir ormanı kaybediyoruz. Gözümüze Ä°srail’i, Amerika’yı, Siyonistleri, mafyayı, terör örgütlerini çok yaklaÅŸtırınca arkasında, nefsimizi taht kurmuÅŸ oturan ÅŸeytanı görmeyebiliyoruz.

Değişimin dinamiği kendi nefsimizdir. Biz kendi nefsimizi değiştirmedikçe Allah bizim hakkımızdaki hükmünü değiştirmeyeceğine göre değişim gerçekleşmeyecek.

Kur’an Allah’ın açıklanmış rızasıdır. Onu bize getiren, örnekleyen ve öğreten Resulullahtır. Bu “Hablullah”tır. Bize düşen “veresetül enbiya” olmaktır. “YaÅŸayan Kur’an” olmaktır. “Akleden bir kalb” ancak böyle mümkün.

Korku ile ümid arasında bir yerde duralım. Sabredenlerden, şükredenlerden ve direnenlerden olalım. Ä°nsanlara sabrı tavsiye edelim.. Ä°stiÅŸare ve ÅŸuraya önem verelim, kafamızı kiraya vermeyelim. Birbirimizi sevelim. Her söz ve her iÅŸimizde Allah’ın rızasını gösterelim. Allah kendi dinine yardım edene yardım eder. Allah’ın kolaylaÅŸtırdığından kolay bir iÅŸ ve zorlaÅŸtırdığından zor bir iÅŸ yoktur.

O bizi yeryüzünün varisi kılmak istiyor, O yeryüzünü bize mescid kılmak istiyor. O bizim ellerimizle zalimleri cezalandırmak ve malumlara yardım etmek istiyor. Ancak O, cahillere ve zalimlere, kâfir, münafık ve fasıklara yardım etmeyeceğini de söylüyor.

Biz bu dünyada imtihan oluyoruz.  O’nun rızasına tabi olalım. O ne der, ona bakalım. Onun iradesi, yeri ve göğü, ölümü ve hayatı kuÅŸatır. 

Şüphesiz ki senin her ÅŸeye gücün yeter. Allah’ım bize hakkı hak, batılı batıl göster ve hakta toplanmamızı nasib et. Bizi nimet verdiklerinin yoluna ilet, gazaba uÄŸrayanların deÄŸil. 

Selam ve dua ile..